Wrzód weneryczny. Wrzód miękki. Chancroid. Choroba bakteryjna wywołana przez Gram ujemną bakterię Haemophilus ducreyi cechującą się wysoka zakaźnością. Choroba występuje przede wszystkim w Afryce i Azji. W Polsce występuje częściej u marynarzy, pracowników sezonowych, turystów. Na zakażenie narażone są przede wszystkim osoby mające wiele ryzykownych kontaktów seksualnych, świadczące komercyjne usługi seksualne. Choroba objawia się bolesnym owrzodzeniem na narządach płciowych i powiększeniem okolicznych węzłów chłonnych.
Wrzód miękki, wrzód weneryczny, chancroid
Wrzód weneryczny jest to jedna z kilku chorób powodujących owrzodzenia w obrębie narządów płciowych. Czynnikiem etiologicznym tej choroby jest Gram ujemna bakteria Haemophilus ducreyi cechująca się wysoka zakaźnością.
Wrzód miękki – drogi zakażenia, epidemiologia
Choroba występuje endemicznie w krajach rozwijających się – Afryce, Azji. Do Polski może zostać zawleczona przez imigrantów, marynarzy, pracowników sezonowych, turystów. Na zakażenie narażene są przede wszystkim osoby mające wiele ryzykownych kontaktów seksualnych, świadczące komercyjne usługi seksualne.
Wrzód miękki – objawy
Zakażenie następuje w miejscu uszkodzenia skóry lub błon śluzowych w trakcie kontaktu seksualnego. W miejscu wniknięcia bakterii, po kilku dniach, powstaje grudka, krosta, która przekształca się w owrzodzenie. W przeciwieństwie do kiły, owrzodzenie jest miękkie, łatwo krwawiące, bolesne przy dotyku. Po stronie owrzodzenia, w pachwinie, powiększają się węzły chłonne. Nieleczona choroba powoduje zropienie węzłów chłonnych z powstaniem owrzodzenia w pachwinie.
Mężczyźni chorują częściej niż kobiety. U mężczyzn zmiany lokalizują się napletku, żołędziu, skórze prącia i moszny. U kobiet przebieg choroby może być bezobjawowy lub skąpoobjawowy. Zmiany występują na wargach sromowych, przedsionku pochwy, odbycie
Wrzód miękki – ryzyko zakażenia HIV
Dane szacunkowe wg WHO wskazują, że obecność wrzodziejących chorób przenoszonych drogą płciową zwiększa ryzyko przeniesienia wirusa HIV o 10% -50% u kobiet i 50% -300% u mężczyzn.
Wrzód miękki – diagnostyka
W diagnostyce wykorzystuje się posiew wydzieliny owrzodzenia oraz testy genetyczne. W przypadku wystąpienia owrzodzeń w obrębie narządów płciowych należy wykluczyć inne choroby z grupy STI.
Wrzód miękki – leczenie
W leczeniu stosuje się antybiotykoterapię. Leczenie należy wdrożyć u partnerek/ partnerów seksualnych. Do całkowitego wyleczenia zmian należy zachować wstrzemięźliwość seksualną.
