Co zrobić, gdy w trakcie seksu pęknie prezerwatywa?

Zakażenia przenoszone drogą płciową występują przede wszystkim u młodych, aktywnych seksualnie osób. Bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty wywołują ponad 20 chorób wenerycznych. Niektóre drobnoustroje przenoszą się bardzo łatwo i już po jednym zbliżeniu może dojść do zakażenia.

Ryzyko zakażenia jest uzależnione od wielu czynników:

  • rodzaju kontaktu seksualnego (waginalny, oralny, analny);
  • czasu trwania zbliżenia;
  • budowy anatomicznej;
  • chorób narządów płciowych, otarć, skaleczeń;
  • ogólnego stanu zdrowia i chorób przewlekłych,
  • inne

W większości przypadków przed stosunkiem waginalnym, czy analnym dochodzi do stymulacji oralnej. Już na tym etapie może dojść do zakażenia zarówno partnera aktywnego jak i pasywnego. Dopiero po uzyskaniu pełnego wzwodu mężczyzna zakłada prezerwatywę. Prawidłowo użyta prezerwatywa ogranicza ryzyko zakażenia drogą płciową, ale nie eliminuje go całkowicie.

Czy prezerwatywa chroni przed HIV?

Tak.
Załóżmy, że zakażony mężczyzna wirusem HIV współżyje waginalnie z kobietą. Prawidłowo założona, użyta i zdjęta prezerwatywa chroni partnerkę. Preejakulat i nasienie zawierające wirusa znajdujące się w prezerwatywie chroni partnerkę przed zakażeniem.

Czy prezerwatywa chroni przed HPV?

Tak.
Jeżeli kłykciny są zlokalizowane np. w rowku zażołędnym to prezerwatywa chroni partnerkę przed zakażeniem.
Nie.
Jeżeli kłykciny są np. na wzgórku łonowym, worku mosznowym to oczywiste jest, że prezerwatywa nie chroni przed zakażeniem.

Co zrobić, gdy w trakcie seksu pęknie prezerwatywa?

  • Po pierwsze zachowaj spokój, zakończ stosunek seksualny.
  • Umyj narządy płciowe wodą z mydłem, nie stosuj alkoholu i środków odkażających.
  • Sprawdź, czy na narządach są otarcia, drobne rany.
  • Zapytaj partnera/partnerkę czy choruje/chorowała na jakąś chorobę przenoszoną drogą płciową.
  • Zgłoś się do lekarza, najlepiej z partnerką/partnerem. Lekarz zbada, oszacuje ryzyko i z pewnością zaproponuje odpowiednie badania i leki.
  • Jeżeli partnerka/partner nie chce zgłosić się do lekarza w związku z tym zaproponuj/zapłać za wykonanie badań.
  • W ciągu trzech dni można zastosować profilaktykę poekspozycyjną na zakażenie HIV – PEP.
  • Przez najbliższe kilka dni, tygodni, miesięcy obserwuj narządy płciowe, węzły chłonne, skórę. Jeżeli wystąpi świąd, pieczenie cewki moczowej, wyciek wydzieliny z cewki moczowej, zmiany skórne w obrębie narządów płciowych, wysypka, inne niepokojące objawy to z pewnością doszło do zakażenia – zgłoś się ponownie do lekarza.
  • Po trzech tygodniach, a także po trzech miesiącach należy powtórzyć badania z krwi.
  • W uzasadnionych przypadkach należy także pobrać wymaz z cewki moczowej, szyjki macicy, zbadać mocz, nasienie.
  • Do zakończenia diagnostyki i leczenia należy zachować wstrzemięźliwość seksualną.

Reasumując!

Szybka diagnostyka i leczenie to gwarancja sukcesu. Nieleczone lub źle leczone choroby mogą prowadzić do groźnych powikłań tj. niepłodność, zapalenie przydatków, prostaty, najądrzy, oczu, stawów, układu nerwowego, inne.